ذکر امروز

آخ که چه کیفی داره وقتی برای پست‌ها کامنت میذارید که با خوندنش دلم خندید یا حالم خوب شد. اینکه از متنی یا عکسی، چه اینجا و چه در اینستاگرام انرژی میگیرید و کیف میکنید، عمیقا باعث خوشحالی منه

گفتم که بدونید :)

تو برای من جدا از همه‌ای ...

این را می‌گوید و من خود را نشسته در کفه ترازوی بزرگی تصور میکنم و مابقی دنیا را در کفه‌ای دیگر. حس می‌کنم تافته جدا بافته دنیایش منم. همه سفید و من رنگی. همه مات و من براق. همه محو و من شفاف. همه تلخ و من شیرین. همه  شب و من روز. همه تپه و من کوه. همه نهال و من درخت. همه بذر و من میوه. همه دیو و من دلبر :)

خانه‌ای هست و خانواده‌ای و محبتی و امنیتی و نان گرمی و آب سردی و تن سالمی و لب خندانی و یار مهربانی و انگیزه‌ محکمی و دستی که محتاج نیست و امیدی که نمی‌خشکد و قلبی که راه و رسم ترمیم شدن را می‌داند. 

ثانیه به ثانیه این زندگی را شُکر :)